Dag 11;van Nanaimo via Victoria naar Vancouver 14 mei 2019

Door de omstandigheden van gisteren maak ik de blog vandaag in de trein; dat is weer eens wat anders als op een hotelkamer...

Vandaag is het boten dag want we verblijven vandaag een groot deel van de dag op een boot.

We staan bijtijds op want we moeten nog een eind rijden vanuit Nanaimo naar de mooie plaats Victoria. Helaas laat het weer ons voor het eerst deze vakantie in de steek; het is de eerste dag dat we regen hebben. Nadat we alle bagage weer in onze wagen hebben geladen, gaan we op weg, en komen er al snel achter dat door het weer en de ontelbare stoplichten, het een tijd gaat duren voor dat we in Victoria zijn. Normaal gesproken geen probleem, maar vandaag is dat het wel omdat we om 09.30 uur bij een bedrijf moeten zijn waarmee we een walvis / orka tocht gaan maken.

Helaas geeft google maps aan dat we 09.54 uur arriveren, dus dat wordt krap aan. Het blijft heel druk deze morgen, en hoe ik ook mijn best doe om hier en daar iets sneller te rijden als toegestaan ( gelukkig reed ik op een stuk waar ze stonden te laseren de maximale snelheid) , de verwachte aankomsttijd verandert niet veel helaas. Paulien belt met de fisherman's wharf dat we laat zijn. We krijgen nog een goede tip om onze auto te parkeren op een locatie die heel dicht bij de boot is. Beide zijn we er niet echt gerust op dat we het halen (de boot vaart om 10.00 uur uit) maar we kunnen er niets aan veranderen dus we doen ons best en dat is alles wat we eraan kunnen doen.

Eenmaal in Victoria hebben we nog een file ook; dit keer door een ongeluk. We rijden zo snel we kunnen naar de afgesproken plek, parkeren de auto en lopen met gezwinde spoed richting het bedrijf die de trip organiseert. We komen e om 09.57 uur aan; oef we hebben het gered, maar niet vragen hoe; we hadden rekening gehouden qua reistijd met een half uur vertraging, maar niet met een vertraging van ruim een uur.... Maar goed we zijn er en we kunnen mee op de boot, dus wat kan ons het schelen.....

De boottocht zal 3 uur duren, en we gaan op zoek naar walvissen en orka's; dat is nog niet zo heel makkelijk blijkt.... De kapitein geeft behoorlijk gas om een zo groot mogelijk gebied te bestrijken, maar op het eerste gezicht geen tekenen van de beesten waarvoor we kwamen; wel zeehonden, zeeleeuwen, zeeotters en adelaars gezien, maar dat was niet waarvoor we eigenlijk kwamen. Gelukkig is het een heel erg kalme zee, en is het inmiddels ook droog geworden en de zonnebrillen kunnen zelfs op!  Door de kalme zee hebben we geen last hebben van zeeziekte, en genieten we toch van de trip, ondanks dat we in het begin geen walvissen zien.

Maar plotseling, het lijkt of ze uit het niets komen, zien we eerst 2 en later 3 groepen met orka's (KillerWhales) die zo nu en dan boven komen om adem te halen; de verrassing is als ze een serie zuurstof sessies aan de oppervlakte hebben gehad, waar ze dan ca 10 minuten later weer boven komen, want ze kunnen dan al een paar mijl weg zijn... maar we hebben mazzel; een groep van 4 orka's blijft redelijk in de buurt, en gaat op het moment dat ze een bruinvis (soort kleine dolfijn met stompe neus) zelfs "op jacht"naar dit dier, dus ze blijven constant in de omgeving en komen vaker boven doordat ze meer energie verbruiken, en dan moeten ze ook vaker ademen) Foto's maken op deze trip met onze apparatuur is haast geen doen, want onze boot blijft op gepaste afstand van het tafereel. Gelukkig is onze excursieleider een Marine biologe, en heeft zij een camera met een mega telelens voor het vastleggen van de diverse soorten, en is ze bereid haar foto's (later deze week) met ons te delen. Wat een bijzondere ervaring was deze tocht zeg, we hebben er echt volop van genoten!

Na de tocht besluiten we vrij snel weer uit Victoria weg te gaan, al lijkt het ons een leuke plaats, maar we willen straks niet weer zo laat bij de boot zijn, want dat is onze oversteek, terug naar Vancouver.

Gelukkig arriveren we op tijd, en knap ik even een uiltje in de wachtrij voor de boot. Tijdens de overtocht blijven we in de auto, en fatsoeneren de auto vast weer een beetje, want die moet ik straks inleveren op het vliegveld van Vancouver. Maar eerst de oversteek, dat gaat allemaal prima, en als we aankomen blijkt het ook in
Vancouver te regenen. We rijden naar het hotel, wat ik geboekt heb redelijk in de buurt van het treinstation waar vandaan we morgen weer vertrekken, het blijkt redelijk in het centrum te liggen, dus dat is met autorijden in het donker en in de regen waardoor alles glimt en weerkaatst, zeker in een stad met al die lichtjes, geen sinecure. We vinden het hotel, en checken snel in en brengen de bagage naar de kamer. Op de kamer zoeken we nog even alles bij elkaar wat ik nodig heb voor het inleveren van de auto, en om 21.10 uur ga ik onderweg naar het vliegveld om de huurauto in te leveren. Onderweg ook nog even de auto afgetankt, en daarna doorgereden naar het vliegveld, waar het overigens prettig is om naar toe te rijden; alles wordt zo duidelijk aangegeven het niet te missen is. 

Na een check van de auto wordt alles goedgekeurd, en krijg ik permissie om te gaan. Om terug naar het hotel te komen, pak ik de metro vanaf het vliegveld, er staat er één klaar dus ik trek even een sprintje en daardoor haal ik de metro net; ik moet 11 haltes meerijden tot Vancouver City Centre en vandaar nog 800 meter lopen naar ons hotel.Toen ik het hotel weer had gevonden, snel naar de kamer om daar een welverdiend biertje open te trekken, en ondertussen de laatste dingen in de koffers reorganiseren zodat alles klaar staat en we vannacht niets meer hoeven te regelen, want dan moeten we er om 04.00 uur uit om de trein te halen naar Seattle. Ik regel nog even een wake up call, en dan gaan we lekker slapen, al is het een kort nachtje..... morgen reizen we weer verder, dus tot  morgen!