Dag 16; Olympia - Port Angeles; 19 mei 2019

Vandaag rijden we richting Olympia national park waar we in een aantal dagen doorheen gaan rijden.

We rijden alles volgens de Garmin routeplanner, want in de U.S.A. is, in tegenstelling tot in Canada, geen gratis WiFi in de auto ( na de eerste 200 mb werden we platgelegd, en dat kan je voorkomen door te betalen; daar wagen we ons niet aan want dat gaat in de papieren lopen, dus we navigeren nu met de Garmin, wat nu op zich goed gaat zo lang je een volledig adres hebt; als je alleen een straat of bezienswaardigheid hebt zoals een waterval, dan gaat het mis; dat kent of herkent ie niet dus dan zijn we aangewezen op Google maps, die het wel gewoon kan vinden. Alleen is dat niet zo fijn voor onze bundels; mijn telefoon is al geblokkeerd omdat de data uit m’n bundel verbruikt is, en Paulien d’r telefoon kreeg vandaag een seintje dat deze ook al op 80% zit; en we moeten nog een paar dagen, dus we moeten nog meer vooruit plannen en uitzoeken hoe we moeten rijden als we in hotels zitten waar wel WiFi is.

Dat is echter ook niet altijd zo, want ik typ dit verslag nu even niet in de reisblog, maar in Word, omdat de WiFi van het hotel zeer matig is. Ik heb nu bedacht om het verslag te maken, op te slaan, en met de laptop naar de Mc Donalds te gaan, en daar alles te uploaden onder het genot van een milkshake of Mc Flurry…

De autorit van vandaag voert ons al snel van de snelweg af, en we rijden verder over een prachtige provinciale kustweg, de Pacific coast scenic byway,  met prachtige kronkelige wegen met mooi uitzicht op de kust,  en aan de andere kant dan weer bergen en dan weer tropisch regenwoud. We bevinden ons nu echt in het ruige wilde westen, waar je nog kleine dorpjes tegenkomt met native roots, wat betekent dat je duidelijk de invloeden van voorouders terugziet; totempalen, tomahawks, indianen uit houtsnijwerk…. We komen het allemaal tegen, evenals een aantal kleine pandjes onderweg die dienst doen als bijv. een general trading post; je waant je hier echt in het wilde westen af en toe. Verder stikt het hier van de winery’s en Lavendel farms… Deze laten we links liggen omdat die niet het doel zijn van onze reis.

Ons eerste doel van vandaag is Brinnon falls, een waterval halverwege de route; deze moeten we laten lopen, want het is weer een natte onverharde weg stijl omhoog; ik bedenk me niet, en beslis gelijk dat ik daar niet op wil rijden. We rijden door langs oyster bay, hier zien we veel mensen zoeken naar schelpen en oesters, wat ook gewoon is toegestaan, mits ze voldoen aan een bepaalde maat, en je mag er maximaal 40 stuks of 10 pond meenemen dus dat is best aardig wat. Er wordt trouwens wel streng op gecontroleerd, want we zien een park ranger die de boel komt controleren.

We rijden verder en het valt ons op dat er langs deze route heel veel hutjes staan waar ze vuurwerk verkopen; we hebben het nog uitgezocht, maar het is waarschijnlijk voor de 4th of july (Onafhankelijkheidsdag) wat hier bijna grootser gevierd wordt als kerst.

We houden onze ogen onderweg goed open want naast de mooie omgeving kan er hier ook weer wildlife ( of zoals Paulien het noemt: Weildlijf) zijn. Even later zien we een auto stilstaan, en daar blijkt een Elk uit het bos te komen…. Maar voor wij een camera of toestel hebben kunnen pakken is deze alweer gevlucht, terug het bos in.

We rijden verder richting Marymere falls, waar we een hike gepland hebben van ca. 1,5 uur naar de waterval en terug. We komen aan bij de parkeerplaats voor de wandeling, vlak bij een meer, waar als we aankomen zelfs een paar stoere knapen de kou trotseren en aan het zwemmen zijn. Wij beginnen de hike, die al snel via een tunneltje onder de weg door naar het tropische regenwoud leidt; wat een prachtige route zeg! We hebben heerlijk gewandeld en echt genoten van deze prachtige natuur, met als beloning toen we boven waren het uitzicht op de waterval. Na ook hier een aantal foto’s te hebben gemaakt begon de afdaling voor we weer terug konden wandelen richting de auto.

We gaan nu een klein stuk terug om richting ons hotel  in Port Angeles te gaan; Dit plaatsje ligt aan de kust, en aan de overkant van de grote plas bevindt zich Victoria op Vancouver island, waar we eerder deze trip waren… Aangekomen bij het hotel gaat Paulien even snel een wasje doen, en ik ga snel even kijken naar de route van morgen, want die blijkt morgen deels afgesloten te worden, dus ik bekijk hoe we alsnog op onze bestemming kunnen komen morgen. Dat gaat zeker lukken; we gaan nu via een omweg langs de kust; duurt waarschijnlijk een stuk langer, maar het uitzicht is vast en zeker mooier, maar daarover morgen vast meer; of overmorgen, want morgen zitten we diep in de bossen in een echte cabin, dus is het maar de vraag of daar WiFi is, en 1 ding weet ik zeker, Mc Donalds zit daar niet om de hoek…. Dus tot het volgende reisverslag, al weet ik dus niet of dat morgen of overmorgen zal zijn! Groetjes Floris & Paulien