Dag 17; Port Angeles - Forks 20 mei 2019

We besluiten dat we vandaag de wekker zetten, want het ontbijt is van 6 tot 9 uur , en we willen een beetje bijtijds weg omdat we een omweg moeten rijden, omdat de “highway” richting Forks is afgesloten deze week, zijn we genoodzaakt om de omweg te nemen via de Byway, die voor een deel langs de kust loopt.

We starten de dag met druilerig weer, maar omdat we vandaag veel aan het reizen zijn is dat geen probleem. We rijden voor we Port Angeles uitrijden nog even naar een supermarkt, om wat boodschappen te doen, en vertrekken dan richting Forks. Onderweg valt het ons deze rit op dat we wel 70 vrachtwagens met net gekapte bomen tegenkomen. In Canada hebben we hier veel borden van gezien, maar zagen we ze niet rijden, hier in de USA hebben we er weinig borden van gezien, maar zie je ze wel om de haverklap voorbij scheuren, met een grote lading bomen, en sommige zelfs met een dubbele lading.

De bomen worden hier trouwens wel volgens een systeem gekapt; afhankelijk van de boomsoort worden de bomen eens in de 50 of 60 jaar gekapt, dat kan omdat er zo ontiegelijk veel bomen zijn hier, want de hele reis zien we bomen, bomen en nog eens bomen…. Wel goed dat ze herplanten en ze vervolgens 50 a 60 jaar met rust laten….

Onze bestemming van vandaag ligt in Forks, maar we rijden eerst nog een half uurtje verder richting Ruby beach, dat schijnt een onwijs mooie plek te zijn aan de kust van de Pacific ocean, voor we naar onze slaapplek van vannacht gaan. Als we aankomen bij Ruby beach blijkt het na een korte wandeling een prachtige plek te zijn, waar de golven van de Pacific op de kust beuken, waarbij het strand vol ligt met wat de oceaan gebracht heeft: heel veel stenen en nog veel meer hout; de stenen door het water allemaal gladgeslepen, en het hout met dat typische gladde van drijfhout en dat in combinatie met de grauwe kleur geeft een prachtig beeld. Ook van bovenaf ziet het er prachtig mooi uit; na de nodige foto’s besluiten we nog even naar Forks te rijden om daar wat vergeten boodschappen te halen, voordat we richting de cabin rijden.

De sleutels voor de cabin moeten we ophalen in een winkel 5 mijl verderop, en dat is ook gelijk een adventure store; ze verkopen er van alles, van kleding tot sierraden, van drinken tot schoeisel en hoeden, na hier wat geshopt te hebben, betalen we de cabin en krijgen een code i.p.v. een sleutel. Aangezien we hier midden in het tropische regenwoud zitten, vermoeden we dat er geen WiFi is, en dat wordt volmondig beaamd door de dame die ons helpt; en geen T.V. zegt ze er nog bij. Niet ideaal, maar voor alles is een oplossing! We zijn wat films gaan kijken op de laptop, onder het genot van een biertje, een toastje met kaas en geroosterd garlic bread; wij komen de avond we; door.

Terwijl we op de bank een film aan het kijken zijn, zien we plotseling buiten bij de veranda een kolibri vliegen; heel bijzonder, omdat we ze wel kennen van Curaçao, maar er hier totaal niet op gerekend hadden. We genieten van het haardvuur en kijken daarna nog een film voordat we lekker gaan slapen, want morgen is onze langste rit in de U.S.A. want we rijden morgen naar Ashford, richting Mount Rainier, ik weet dus ook niet of er een reisverslag komt morgen, want weet niet of we bij Mount Raineer wel Wifi hebben. Morgen dus veel reizen dus we gaan lekker bijtijds slapen! Tot morgen….