Dag 20; Wellington - Martinsborough - Wellington

Vandaag zijn we rustig opgestaan, en na een verkwikkende douche stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar! Wij worden verwend door tante Julie! Na het ontbijt eerst nog even een wasje in de machine gedaan, en een koffer gereorganiseerd, voor we er op uit gaan voor een tripje.

Eerst lopen we nog even met Tante Juul mee naar de garage, om daar een koffer uit te kiezen, zodat we onze koffertas die stuk is weg kunnen gooien. Er is genoeg keuze, dus we bekijken ze allemaal en kiezen er 1 uit. Zo, het kofferprobleem is ook weer opgelost dankzij tante Julie! Hoe fijn is dat!

Dit keer gaat ons tripje niet al te ver weg, maar wel een stukje rijden ook door bergen en zo om ons barrel (zo noem ik deze huurauto vanaf nu) wat beter te leren kennen en ff aanvoelen hoe het voelt met rijden. 

We rijden weg uit de straat bij tante Julie, en we komen gelijk terecht in een soort doolhof van kleine straatjes met veel bochten heuvel af, en aan 2 kanten auto's geparkeerd, dat is meteen een uitdaging met ons barrel! Uiteindelijk komen we de stad uit en bereiken de "snel" weg. Dat is normaal niet leuk rijden, maar nu was ik er blij mee. Nu is het wel zo dat ze hier alles een highway noemen zelfs bij wegen die bij ons een provinciale weg zouden zijn. Wat ook een verschil is, dat is dat er op deze highways gewoon fietsers rijden; dat zou bij ons echt niet kunnen op de snelweg. Hier kan het wel en houdt iedereen rekening met elkaar! 

We rijden in de richting van Martinsborough via Remutaka hill; een behoorlijke berg met veel haarspeldbochten. Qua vermogen kan ons barrel het prima aan, maar de rem druk is bij dit barrel toch een stuk minder als bij onze vorige huurauto. Als ik in die auto geremd had zoals ik vandaag met het barrel heb moeten remmen, dan hadden onze hoofden door de voorruit gezeten! Maar het barrel heeft ons van A naar B gebracht, dus we gaan er verder niet meer over zeuren.

Onderweg komen we langs de plaats Featherston. Hier stoppen we voor wat boodschapjes, en Paulien haalt een coffee to go met wat lekkers er bij. Na de koffie rijden we verder naar het plaatsje Martinsborough, wat midden in de wijnstreek ligt hier. We lopen door de winkelstraat, slaan wat lekkere wijntjes in, en doen een geocache. Vervolgens rijden we terug in de richting van Upper Hutt waar we wat willen gaan eten.

Onderweg bij de Remutaka Hill is het nog steeds regenachtig, maar hoe verder we terug rijden richting Wellington, hoe beter het weer wordt! In Upper Hutt lunchen we, en lopen daar ook even door de winkelstraat, waarbij de langs een triftshop komen, waar ik 3 cd's scoor zodat we wat muziek hebben in ons barrel. Want die heeft alleen radio AM en FM en een CD speler; geen DAB+, geen bluetooth, geen usb poort, geen SD kaart niks van dat alles. Dus vandaar maar even 3 goedkope cd's en spelen met dat hok.

Eind van de middag besluiten we naar Wellington terug te rijden, en het is best druk in de stad, het is dan ook spitstijd! Wat ons opvalt is dat in tegenstelling tot het zuidereiland, hier in Wellington heel veel langs de bergen en heuvels is gebouwd; eigenlijk ligt alleen het centrum laag en zijn alle heuvels die om het centrum heen liggen helemaal volgebouwd met ( vaak mooie!) woningen. Daardoor is het hier wel veel klimmen en dalen.

Als we thuiskomen is het weer zo goed dat we lekker buiten op het terras kunnen borrelen; dat is weer een cadeautje! Echt genieten! 

Na de borrel krijgen we een heerlijk 3 gangen diner voorgeschoteld, waar we van genieten!

Groetjes en tot morgen!